دندان تنها قسمتی از بدن است که امکان رشد مجدد ندارد به همین دلیل انسان از گذشته های دور تاکنون در فکر جایگزینی برای دندانهای از دست رفته بوده است. روشهای مختلفی نیز برای این امر استفاده شده که آخرین دستاورد بشر، روش
ایمپلنت یا
کاشت دندان است. در این روش از ایمپلنتهای تیتانیوم استفاده میشود که بصورت پایه در لثه قرار میگیرند و پس از مدتی با استخوان فک جوش میخورند و به جزئی از بدن تبدیل میشوند. قسمت عاج نیز بر روی آن قرار میگیرد و دقیقا به مانند دندانهای طبیعی عمل میکنند.
روش درمانی
ایمپلنت دندانی برای افرادی که تمامی دندانهای خود را از دست داده اند قابل استفاده است که با قرار دادن حداقل دو
ایمپلنت دندان در هر فک، پروتزی متحرک محکم و بدون لغزش در اختیار بیمار قرار میگیرد. در این روش دندانها بدون پیوستگی به یکدیگر جایگزین شده و نیاز به تراش دندانهای مجاور نخواهد بود. چرا که دندانپزشک با اندازه گیری دقیق، فضای خالی را مشخص کرده و متناسب با آن،
ایمپلنت دندانی را در لثه جایگذاری میکنند. بنابراین این دندانها با اندازه متناسب با یکدیگر قرار گرفته و شکل ظاهری زیبایی دارند.